Medan vertrek naar Jakarta-Bandung

Maandagmorgen regende het in Medan en we moesten door modderige straten lopen, dwars door de Chinese wijk richting kapper, onderweg lekker koffie gedronken in een morsig tentje, alles is hier wat podderig, maar als je er aan gewend bent zie je het niet meer en het eten en drinken is ons hier nog nooit tegen gevallen, alles is even lekker. nadat Eddy weer keurig geknipt was, ze doen meteen alles, oren, wenkbrauwen, neus en een lekkere nekmassage na, togen we naar het huis van Henra s moeder. Zij had ons uitgenodigd om te komen lunchen en we wilden wel eens zien hoe het er bij een Chinees gezin aan toe ging. Ze had nog nooit buitenlanders te eten gehad en van te voren maakte zij zich behoorlijk druk. We kwamen binnen door een groot ijzeren hekwerk strak aan de straat met veel sloten, dat zie je hier veel, en we werden allerhartelijkst ontvangen, de moeder sprak een paar woorden Engels maar we begrepen elkaar wel, ze had de heerlijkste gerechten voor ons gemaakt, waar wij natuurlijk weer lekker in zaten te eten (zo zijn we )  In ieder Chinees huis hebben ze een eigen familie altaartje waar steeds kaarsjes en wierook brandt. Ook offeren ze dingen, zo onderhouden ze nauwe betrekkingen met hun dierbare overleden. Familie is in Indonesië en China heel erg belangrijk, zelfs de volgorde van huwelijken steekt nauw, je kunt niet zomaar voor je beurt gaan, zoals bij ons b.v. Ook doen ze alles voor de familie en er mag nooit over geld gesproken worden, alles gaat belangeloos. Het verschil in cultuur tussen (Sumatra)  Batakmensen en (Java) Soedanezen is heel groot , dat merkten we meteen toen we gisteren in Bandung terug kwamen. De Batakkers spreken met luide stem, het is net of ze steeds ruzie hebben en ze zijn veel norser. Iemand heeft me op Sumatra uitgelegd dat dat komt omdat de mensen z on zwaar leven hebben en omdat de regering hun zo tegenwerkt m.b.t.de ontwikkeling van het eiland. Toen wij er waren, waren er ook verschillende demonstraties tegen de regering.  De Soedanezen daarentegen zijn heel vriendelijk en belangstellend. Gisteravond hebben we bij terugkomst in Bandung met pijn in het hart afscheid van Hendra genomen, wat een fantastische gids hebben we aan hem gehad. We hebben zo met hem gelachen en we hebben hele leuke gesprekken met hem gevoerd, hij is overal in geïnteresseerd. Ik heb vanmorgen vroeg al onze kleren gewassen op de hand en gelukkig met dit mooie weer is het nu al bijna droog, zodat we morgenvroeg als we met de trein naar Yogjakarta vertrekken weer alles schoon bij ons hebben, het weer is hier zo dat je je vaak twee keer per dag moet douchen, dat gaat hier als volgt, je laat een grote bak vol met water lopen en gooit het met een soort steelpan over je heen, heerlijk fris. Ze noemen het mandieen. Morgenvroeg vertrekken we om zeven uur vanuit Cimahi naar Bandung, vanwaaruit wij de trein naar Yokja nemen, een reis van ruim acht uur.