Sanur Bali
Door: Liesened
Blijf op de hoogte en volg Liesbeth & Eddy
01 Maart 2012 | Indonesië, Bali
Woensdag 29 februari
Op dit moment beleven we niet zo heel veel, we zitten nu een week op Bali, waarvan twee nachten in Kutah, dat zoals Eddy al schreef erg tegenviel en nu zijn we zes dagen in Sanur.
Het is hier echt geweldig, we genieten ons helemaal plat. We zitten in een luxe guesthouse met zwembad en groot restaurant, waar 's avond geregeld Balinese dansen worden gegeven. Iedere dag gaan we na het ontbijt ( keuze uit Balinees en Continentaal, wij nemen beiden) naar het prachtige strand, drie minuutjes van ons hotel, waar we neerploffen op een heerlijk ligbed onder een grote parasol. Er zijn hier veel pensionado's die hier drie tot vier maanden overwinteren; deze zitten soms wel om een praatje verlegen, dat is best gezellig, maar soms doen we gewoon de ogen dicht, als we er geen zin in hebben. maar een ding is me nu al duidelijk, dat overwinteren wil ik later ook.
Jam Kared, zeggen de mensen hier, dat wil zeggen: de tijd is van elastiek. Als ze iets afspreken kan dat over vijf minuten, een half uur, tien uur of ooit eens zijn. Tijd is hier geen issue, van de ene kant heerlijk, maar als je op wilt schieten wel lastig.
Zo zijn we inmiddels twee keer naar het immigratiebureau geweest ( beslist niet naast de deur) en morgen gaan we voor de derde keer. de eerste keer was het bureau al om drie uur gesloten en de volgende dag, we waren vroeg, wisten we niet wat we zagen, het bureau was helemaal vol. Wij hadden bij aankomst in Jakarta een visum voor dertig dagen gekregen en moesten hem nu verlengen voor de resterende tijd. Eerst bij het ene loket, toen naar een buitenloket voor formulier 23 en allerlei copieen, daarna weer terug naar het eerste loket, na controle kregen we een nummer, toen werden we opgeroepen bij een ander loket, kregen we allemaal stempels; daarna weer zitten weer naar een ander loket, we zaten verdwaast tussen alle andere wachtenden, bij het laatste loket kregen we een briefje dat we op 1 maart terug moeten komen. Ons paspoort is ingehouden, wat ik heel onplezierig vind, enigszins verkreukeld zaten we later in de taxi, jam kared, de elastiek was er bij ons wel een beetje uit.
De dikke taxichauffeur op de terugweg, lachte voluit bij ons verhaal, twee drie keer terug komen voor z on simpele visum verlenging was heel gewoon, als je maar flink betaalde ging het tien keer sneller, wij hebben hier nog wel wat te leren.
Hier op Bali lopen behoorlijk wat magere katten en schuwe straathonden, echte vlooienbalen, vanuit hun geloof wordt geen enkel dier doodgemaakt of doodgereden als iemand een hond of kat voor de auto krijgt, (in tegenstelling met Java,) want het kan tenslotte een van je voorouders zijn, ik hoop wel dat dat niet voor muggen geldt want anders heb ik misschien al verschillende gereïncarneerde voorouders op de muur plat gemept en Eddy als partner in crime, een hele dikke kakkerlak, die ons voor de voeten liep in de badkamer.
Vandaag 1 maart zijn we voor de derde keer naar de immigratiedienst geweest, met de taxi, men herkende ons meteen en werden meteen naar het goede loket doorverwezen, we moesten betalen bij een ander loket, dat gaat heel snel hier, daarna terug naar het eerste loket, daarna weer wachten, weer naar een volgend loket en na ontvangst van een briefje konden we weer vertrekken zonder paspoort, à.s. Maandag mogen we terug komen, ach het zal wel goed komen, voor het eerst dacht ik even aan het efficiënte Nederland, waar alles zo goed geregeld is, echter maar heel even, want liggend op het strand ( we waren om tien uur al terug) onder de stralende zon met een heerlijke koffie toebroek, waren we al weer helemaal met ons lot verzoend; desnoods gaan we nog drie keer terug, uiteindelijk zal het allemaal goed komen, groetjes en alvast een fijn weekend.
Op dit moment beleven we niet zo heel veel, we zitten nu een week op Bali, waarvan twee nachten in Kutah, dat zoals Eddy al schreef erg tegenviel en nu zijn we zes dagen in Sanur.
Het is hier echt geweldig, we genieten ons helemaal plat. We zitten in een luxe guesthouse met zwembad en groot restaurant, waar 's avond geregeld Balinese dansen worden gegeven. Iedere dag gaan we na het ontbijt ( keuze uit Balinees en Continentaal, wij nemen beiden) naar het prachtige strand, drie minuutjes van ons hotel, waar we neerploffen op een heerlijk ligbed onder een grote parasol. Er zijn hier veel pensionado's die hier drie tot vier maanden overwinteren; deze zitten soms wel om een praatje verlegen, dat is best gezellig, maar soms doen we gewoon de ogen dicht, als we er geen zin in hebben. maar een ding is me nu al duidelijk, dat overwinteren wil ik later ook.
Jam Kared, zeggen de mensen hier, dat wil zeggen: de tijd is van elastiek. Als ze iets afspreken kan dat over vijf minuten, een half uur, tien uur of ooit eens zijn. Tijd is hier geen issue, van de ene kant heerlijk, maar als je op wilt schieten wel lastig.
Zo zijn we inmiddels twee keer naar het immigratiebureau geweest ( beslist niet naast de deur) en morgen gaan we voor de derde keer. de eerste keer was het bureau al om drie uur gesloten en de volgende dag, we waren vroeg, wisten we niet wat we zagen, het bureau was helemaal vol. Wij hadden bij aankomst in Jakarta een visum voor dertig dagen gekregen en moesten hem nu verlengen voor de resterende tijd. Eerst bij het ene loket, toen naar een buitenloket voor formulier 23 en allerlei copieen, daarna weer terug naar het eerste loket, na controle kregen we een nummer, toen werden we opgeroepen bij een ander loket, kregen we allemaal stempels; daarna weer zitten weer naar een ander loket, we zaten verdwaast tussen alle andere wachtenden, bij het laatste loket kregen we een briefje dat we op 1 maart terug moeten komen. Ons paspoort is ingehouden, wat ik heel onplezierig vind, enigszins verkreukeld zaten we later in de taxi, jam kared, de elastiek was er bij ons wel een beetje uit.
De dikke taxichauffeur op de terugweg, lachte voluit bij ons verhaal, twee drie keer terug komen voor z on simpele visum verlenging was heel gewoon, als je maar flink betaalde ging het tien keer sneller, wij hebben hier nog wel wat te leren.
Hier op Bali lopen behoorlijk wat magere katten en schuwe straathonden, echte vlooienbalen, vanuit hun geloof wordt geen enkel dier doodgemaakt of doodgereden als iemand een hond of kat voor de auto krijgt, (in tegenstelling met Java,) want het kan tenslotte een van je voorouders zijn, ik hoop wel dat dat niet voor muggen geldt want anders heb ik misschien al verschillende gereïncarneerde voorouders op de muur plat gemept en Eddy als partner in crime, een hele dikke kakkerlak, die ons voor de voeten liep in de badkamer.
Vandaag 1 maart zijn we voor de derde keer naar de immigratiedienst geweest, met de taxi, men herkende ons meteen en werden meteen naar het goede loket doorverwezen, we moesten betalen bij een ander loket, dat gaat heel snel hier, daarna terug naar het eerste loket, daarna weer wachten, weer naar een volgend loket en na ontvangst van een briefje konden we weer vertrekken zonder paspoort, à.s. Maandag mogen we terug komen, ach het zal wel goed komen, voor het eerst dacht ik even aan het efficiënte Nederland, waar alles zo goed geregeld is, echter maar heel even, want liggend op het strand ( we waren om tien uur al terug) onder de stralende zon met een heerlijke koffie toebroek, waren we al weer helemaal met ons lot verzoend; desnoods gaan we nog drie keer terug, uiteindelijk zal het allemaal goed komen, groetjes en alvast een fijn weekend.
-
01 Maart 2012 - 18:48
Ingrid Kok:
Hallo Lieseth en Eddy, wat een droom vakantie maken jullie mee! Het genieten spat er van af. Ook ik geniet van jullie reis verslagen en ben stilletjes jaloers.
Heel veel plezier nog verder en graag gezond weer terug in Zeewolde.
Ingrid. -
02 Maart 2012 - 10:27
Janny:
Hallo lieverds,
Blij weer wat van jullie te horen. Ik was al een beetje ongerust.Al een week niets gehoord. Maar ik lees wel, nog steeds geen verveling bij jullie. Heerlijk op het strand.(dat willen wij ook) Van wie zijn de teentjes op de foto?Ik denk toch van Eddy hé!!! Willen jullie al weer aan de thuisreis denken of nog niet. Geniet nog lekker deze week en tot gauw.
Liefs Henk en Janny -
03 Maart 2012 - 07:58
Liesbeth:
Hoi wereldreizigers,
Ik moest weer even bijlezen, want Jaap en ik zijn net terug van een weekje op de brede latten. Wel een heel andere vakantie dan jullie avontuurlijke, maar ook heerlijk.
Hopelijk lukt het allemaal met jullie visum, anders word je als ongewenste vreemdeling eruit gegooid :).
Wat een belevenissen zo in de loop van de vakantie, en nu lekker relaxed op jullie bedjes naar het blauwe water en witte strand staren. Heb je je 1700 boeken al uit, Liesbeth? Of zit je nog in je eerste.
ik wens jullie nog een fijne week en een goede thuisreis. Daarna kunnen jullie vast wel een hele poos nagenieten.
Groet en liefs,
Liesbeth -
03 Maart 2012 - 20:35
GEERT EN ANNIE:
Wat genieten daar heerlijk!
met jullie vissum duurt even maar komt goed
lekker genieten van het mooie weer en van het strand
mooi reisverslag hoor!
groetjes ons -
04 Maart 2012 - 22:22
Arie En Ingrid:
Hoi Liesbeth en Eddy,
Wat een prachtige ervaringen,nederland is nog niet zo slecht. Het weer en de natuur daar zijn niet te overtreffen maar je paspoort een aantal dagen te moeten missen geeft geen prettig gevoel. Maar het komt goed schatjes!! Met onze nederlandse mentaliteit en ons geduld worden we aardig op de proef gesteld. Plan,plan jullie geduld wordt beloond. Geniet deze laatste week nog van alles wat er op jullie pad komt. De foto's zijn leuk om te zien en we krijgen een beetje idee hoe het daar is. GOED TOEVEN.
Groetjes Arie en Ingrid. -
07 Maart 2012 - 17:50
Marga:
Lieve zus en zwager,
Krijgen we nog een laatste verslagje? Het is zo stil.....
Als dat er niet meer inzit, wens ik jullie een hele goede terugreis en, zoals wij in het Drents zeggen: "kom beholl'n bie os weer."
Zusterlijke omhelzing voor jullie beiden,
Marga -
28 Juli 2018 - 11:07
Henk:
Het visum hadden jullie in Den Haag vooraf kunnen regelen,had de nodige rompslomp bespaart gebleven.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
